Niewielka stara wieś, położona 13 km na północny wschód od Stargardu, znana z dokumentów z 1229 roku jako lenno zakonu joannitów. W 1939 roku liczyła dziewięć gospodarstw o powierzchni 18-33 ha. Pośrodku wsi kościół z kamiennych ciosów, wzniesiony w 1820 roku, pw. Matki Boskiej Pośredniczki Łask. Działka kościelna (pierwotnie nekropolia z XIX wieku) ogrodzona murem kamiennym z dwiema bramkami, obsadzona klonami i brzozami.
Przy drodze wiejskiej drugi cmentarz poewangelicki, założony w XX wieku, zakrzewiony, ze śladami nagrobków.
Zabudowania gospodarskie murowane, pochodzą z końca XIX i początku XX wieku, wśród nich zachowały się domy w konstrukcji szachulcowej z końca XIX wieku (nr 13 i 19).
