Jest to jedna z najstarszych wsi w Gminie Stargard, założona na początku XIII wieku jako własność joanitów. W 1364 roku została zakupiona przez miasto Stargard i do końca XIX wieku pozostawała jego własnością. W XIX wieku była największą wsią w okolicach Stargardu. W 1939 roku Klępino liczyło 22 gospodarstwa rolne o powierzchni 20-60 ha.
Zabudowa wytyczona na osi równoległej do koryta Iny, obecnie w formie zwartej ulicówki.
Przy skrzyżowaniu dróg do Mołkocina i Lubonwa wznosi się kamienno-ceglany XV-wieczny kościół gotycki. Był on zburzony w 1945 roku i do 1989 roku pozostawał w ruinie; odbudowany w 1992 roku według projektu architekta Walentego Zaborowskiego społecznym wysiłkiem mieszkańców Klępina, przy wsparciu parafii św. Józefa ze Stargardu. Odbudowany kościół przyjął wezwanie Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Nowy ceglany szczyt wzbogacony został o formy dekoracyjne. Są to prostokątne pilastry, zrekonstruowany XIX-wieczny gzyms u podstawy szczytu i umieszczenie dwóch okien w miejscu blend. Zmiany te stanowią kontrast wobec surowego stylu całej sylwetki zabytkowego kościoła. Organizatorem odbudowy był mieszkaniec Klępina Jan Kozłowski.
W latach 1945-1954 Klępino było siedzibą Urzędu Gminy, do której należało 10 wsi. Do sołectwa Klępino należała osada Cisownik, położona nad rzeką Małką, obecnie zniszczona i wyludniona. Więcej na stronie http://www.klepino.pl/
