Wieś położona w południowo-wschodniej części Puszczy Goleniowskiej, założona w XV wieku na wykarczowanym terenie po lewej stronie rzeki Iny, około 14 km od Stargardu. W średniowieczu należała do zakonu cystersów z Kołbacza.
Przy wjeździe do wsi od strony Stargardu wznosi się neogotycki kościół zbudowany w 1888 roku z cegły, na planie prostokąta, z wydzielonym prezbiterium od wschodu. Od zachodu wieża z wysmukłym ośmiobocznym hełmem pokrytym blachą. Kościół pw. św. Marii Magdaleny poświęcony w 1945 roku. We wnętrzu XIX-wieczne wyposażenie: ławki, empora chóru i prospekt organowy. Natomiast renesansowy ołtarz i ambona z lat 1554-1561 mają bogatą historię. Zostały ufundowane przez Barnima XI dla kaplicy w Oderburgu, potem przeniesione przez księcia Jana Fryderyka w 1583 roku do kaplicy rezydencji myśliwskiej w przyległym do Sowna Podlesiu (Friedrichswalde). W latach 1630-1660 ołtarz był eksponowany w kościele Mariackim w Stargardzie, w 1720 roku przeniesiony do kościoła wiejskiego w Sownie. Część środkowa ołtarza „Ostatnia wieczerza” została wyjęta z retabulum i w latach 60-tych XX wieku wisiała oddzielnie. Przed 1972 rokiem wywieziona do kaplicy seminaryjnej w Gościkowie-Paradyżu. Zarówno renesansowy ołtarz, jak i ambona z drewnianymi polichromowanymi rzeźbami, zostały wykonane przez snycerzy norymberskich w warsztacie Petera Schultza. Według legendy współautorem tych dzieł miał być Barnim XI, syn księcia Bogusława X i Anny Jagiellonki.
W kruchcie kościelnej w Sownie znajduje się płaskorzeźba z piaskowca przedstawiająca Mikołaja Hinze, zmarłego w 1599 roku, błazna księcia Jana Fryderyka.
W środku wsi, przy skrzyżowaniu dróg, pomnik poświęcony żołnierzom niemieckim, którzy zginęli na frontach I wojny światowej.
Z Sownem łączy się wspomniana wyżej osada Podlesie, mająca bogate dzieje związane z istniejącą tu rezydencją myśliwską Jana Fryderyka w drugiej połowie XVI wieku. Według relacji spisanej przez augsburskiego kolekcjonera dzieł sztuki F. Hainhofera, który odwiedził pałac w Podlesiu, dwór książęcy był dwupiętrowy, z kaplicą w przyziemiu i apartamentami nad nią oraz wieżą wystającą nad dachem. Przy głównym dziedzińcu była zbrojownia zwana domen myśliwskim, dom gościnny z rampą sięgającą piętra, aby miłośnicy jazdy konnej mogli podjeżdżać do izby mieszkalnej. Oddzielnie były budynki dla czeladzi, dworek dla szlachty, błazna, paziów i karłów, piekarnia, wozownia kuźnia i pralnia, zakład fryzjerski oraz karczma. Drewniana rezydencja nie przetrwała do naszych czasów, z wyjątkiem cennych zabytków znajdujących się w kościele św. Marii Magdaleny.
Obecnie Podlesie stanowi integralną część Sowna.